استفاده از تكنيك RS و GIS جهت بررسي تاثير تغيير كاربري اراضي در شماره منحني و ضريب رواناب متوسط حوزه آبخيز

شايسته پيمانه دار امين، كريم زاده حميدرضا، سلطاني كوپائي سعيد، " پنجمين همايش ملي علوم و مهندسي آبخيزداري ايران مديريت بلاياي طبيعي ، صفحه5-13

چکيده

در تحقيق حاضر به بررسي رابطه تغيير کاربري اراضي بر رفتار هيدرولوژيک حوزه آبخيز مندرجان ، يکي از زير حوزه هاي زاينده رود با مساحت 94/22827  هکتار  پرداخته شد.بدين منظور ابتدا با استفاده از تصاوير ماهواره هاي MSS سال 1975، TM سال 1990 و IRS_1D  سال 2006 نقشه کاربري اراضي مربوط به هر يک از دوره هاي مذکور تهيه گرديد.سپس با تلفيق لايه هاي کاربري اراضي ، گروههاي هيدرولوژيک خاک و شيب نقشه هاي شماره منحني (CN) و ضريب رواناب(C) مربوط به هر دوره استخراج گرديد و ميانگين وزني آنها محاسبه گرديد. سپس با استفاده از متوسط وزني شماره منحني هر دوره متوسط ميزان تلفات (S) و ارتفاع رواناب (Q) برواورد و روند تغيرات آنها بررسي گرديد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد که بيشترين تغيير کاربري اراضي مربوط به کاهش سطح مراتع و افزايش سطح اراضي کشاورزي آبي ، ديم و اراضي فاقد پوشش  مي باشد. بر اساس نتايج ، کل تعييرات کاربري در بازه زماني 1369-1354 ، 37/31 درصد و در بازه زماني 1385-1369 ، 11/41 درصد مسبت به مساحت کل حوزه مي باشد. به دنبال اين تغييرات در کاربري اراضي ، ميانگين وزني CN و C و Qحوزه در بازه زماني 1354 تا 1369 به ترتيب 92/1 ،  12/0 و64/6 و در بازه زماني  1369 تا 1385 ، به ترتيب برابر با 65/0 ،  2/0و 2/2 افزايش داشته است.

واژگان کليدي : تغيير کاربري ، شماره منحني ، ضريب رواناب، مندرجان، SCS