تحليل روند بارش‌هاي حداكثر 24ساعته در ايران و ارتباط آن با وقوع سيل

صبوحي راضيه، سلطاني كوپائي سعيد،  پنجمين همايش ملي علوم و مهندسي آبخيزداري ايران مديريت بلاياي طبيعي ، صفحه4-12

چکیده

در اين مطالعه تحليل روند عامل اقليمي حداكثر باران 24 ساعته در مقياس زماني ماهانه و سالانه در 33 ايستگاه سينوپتيك ايران به منظور مطالعه تغييرات اقليمي و تاثير آن بر وقوع سيل با استفاده از آزمون‌ من-كندال در سطح معني‌داري 1 و 5 درصد انجام گرفت. نتايج تحليل روند نشان مي‌دهد در فصل بهار (ماه‌هاي آوريل و مه) تقريباً اكثريت ايستگاه‌ها روند منفي غيرمعني‌دار نشان مي‌دهند و ايستگاه‌هايي با روند معني‌دار، بيشتر در قسمت‌هاي غرب و شمال غربي ناحيه مركزي مي‌باشند. اكثريت ايستگاه‌ها در فصل تابستان دارای روند مثبت غيرمعني‌دار هستند. در فصل زمستان (ماه‌هاي دسامبر و ژانويه) اكثريت ايستگاه‌ها داراي روند مثبت غيرمعني‌دار و ايستگاه‌هاي داراي روند معني‌دار بيشتر در حاشيه شمالي و شمال غربي واقع شده‌اند. با توجه به آثار افزايش باران حداكثر 24 ساعته بر وقوع سيل و منابع آب، توجه به روند اين عامل به همراه روند ديگر عوامل اقليمي مي‌تواند كمك شاياني به حفظ منابع آبي موجود درآينده نمايد. همچنين با توجه به تاثير اين عامل بر وقوع سيل خصوصاً در ايستگاه‌هاي شمالي، لزوم مطالعات بيشتر در ايجاد طرح‌هاي حفاظتي و بررسي مناطق سيل‌خيز را پيشنهاد مي‌نمايد.

واژه های کلیدی: تحليل روند، آزمون من- كندال، حداکثر باران 24 ساعته، سيل.