علی سرحدی (راهنما)
تلفيق تكنيك RS & GIS و مدل هاي تحليل فراواني در مطالعه خطر سيل گرفتگي منطقه جيرفت
چکیده:
سيل دومين بلاي طبيعي است كه سالانه خسارات زيادي را به جوامع انساني وارد ميآورد. در اين ميان شهرها و مراكز جمعيتي، بيشترين ريسك و احتمال خسارت فيزيكي قابل لمس ناشي از وقوع سيل را دارا ميباشند. بنابراين اولين قدم جهت مديريت بهينه و تدوين استراتژيهاي مقابله با اين خطر طبيعي و كاهش خسارات ناشي از آن تشخيص مناطق حساس و تهيه نقشه خطر سيل ميباشد. در اين مطالعه بمنظور بررسي مناطق تحت خطر سيلگرفتگي، شهر جيرفت و اراضي اطراف آن بعلت موقعيت ژئومورفيك و قرار گرفتن در محل تلاقي دو رود مهم حوزه هليل رود، بعنوان آسيبپذيرترين محدوده از لحاظ احتمال خسارت ناشي از سيلهاي آني شناسائي گرديد. با توجه به اينكه در اين محدوده هيچگونه هيدرومتري صورت نگرفته بود، بمنظور برآورد دبيهاي سيلابي در خروجي بازههاي مطالعاتي از تحليل فراواني منطقهاي استفاده گرديد. بدين منظور 13 ايستگاه هيدرومتري حوزه پس از بررسي همگني با آمارههاي H و D با استفاده از روش L-Moment مورد تحليل فراواني واقع گرديد. سپس حوزه هاي همگن هيدرولوژيكي بالادست هر يك از ايستگاههاي هيدرومتري با استفاده از HEC-GEO HMS ترسيم و پارامترهاي مختلف هيدروژئومورفيكي، اقليمي و فيزيكي اين حوزههاي همگن با استفاده از برنامههاي GI hy;اي Arc Hydro، HEC-GEO HMS و روشهاي آماري استخراج گرديد. همچنين براي استخراج درصد كاربريهاي اراضي مختلف بعنوان يك پارامتر هيدرولوژيكي از تصاوير سنجنده ETM+ سال 2002 استفاده شد و پس از تصحيحات هندسي و راديومتريك، با استفاده از الگوريتم طبقهبندي نظارت شده، درصد كاربريهاي بالادست هر يك از ايستگاههاي هيدرومتري محاسبه گرديد. در ادامه از رگرسيون چندمتغيره براي تحليل فراواني منطقهاي و ارتباط بين پارامترهاي مختلف و دبيهاي سيلابي بدست آمده ازتحليل فراواني استفاده، و مهمترين پارامترهاي بروز سيل با دوره بازگشتهاي مختلف شناسائي گرديد. سپس جهت برآورد دبي در خروجي هر يك از بازههاي مطالعاتي در پائين دست شهر جيرفت با استفاده از HEC-GEO HMS، حوزههاي هيدرولوژيكي هر يك از اين نقاط ترسيم و پارامترهاي بدست آمده در مدلهاي منطقهاي براي اين نواحي همگن استخراج، و دبيهاي سيلابي محاسبه گرديد. در ادامه بمنظور شبيهسازي مورفولوژي و پارامترهاي سهبعدي رودخانه از پيش پردازشهاي HEC-GEO RAS استفاده گرديد و جهت برآورد ضرايب مانينگ از مدل دبيهاي آستانه (POT) بهره گرفته شد. در ادامه دبيهاي بدست آمده از تحليل فراواني منطقهاي در خروجي بازههاي مطالعاتي بعنوان نسبتهاي جريان جهت شبيهسازي هيدروليك جريان در HEC-RAS در نظر گرفته شد و محدودههاي سيل گرفتگي دوره بازگشتهاي مختلف با استفاده از پس پردازشهاي HEC-GEO RAS ترسيم گرديد.